Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Υποδοχή του 2010 ....ταρααάμ ταρααάμ....

και ναι, λοιπόν, χωρίς τυμπανοκρουσίες ,χωρίς παράτες ανοίξαμε την πόρτα στο 2010.
οικογενειακό τραπέζι,πολλές ευχές,τσουγκρίσματα ποτηριών,φαγητό μέχρι τελικής πτώσεως,ποτό λιγότερο ,γιατί έχουμε πάρει το μάθημα μας πια και σταματάμε πριν την κατάρρευση,που δεν είναι καθόλου ευχάριστη ,
ο δήμος βέβαια και κάποιοι ενθουσιώδεις συμπολίτες μας φρόντισαν να φωτίσουν τον ουρανό της πόλης με φαντασμαγορικά κατά την φαντασία τους πυροτεχνήματα που λόγω της πραγματικά ζεστής βραδιάς φροντίσαμε να θαυμάσουμε από το μπαλκόνι του σπιτιού μας βγάζοντας εμείς επιφωνήματα και τα μικρά μου ανηψάκια μικρές άναρθρες κραυγούλες.
παρακολουθήσαμε στην τηλεόραση τις απέλπιδες σε μερικές περιπτώσεις προσπάθειες ηθοποιών να γίνουν για λίγο τραγουδιστές χορέψαμε μάλιστα για να ενθαρρύνουμε και κάποιους που τα κουτσοκατάφερναν και στη συνέχεια καταφύγαμε στη γνωστή και δοκιμασμένη και πάντα ξεκαρδιστική λύση του Γιάννη Μπέζου να τραγουδά "σαν μια κούκλα μια μπάμπολα" ντυμένος με άσπρη φόρμα γεμάτη παγιέτες και στρας και τους άλλους απαράδεκτους να σιγοντάρουν
και ναι παρά την έλλειψη πραγματικής διάθεσης και παρά την εμφανή προσπάθεια των περισσοτέρων να μην το δείξουν λες και το συνοφρυωμένο μέτωπο και το χλιαρό χαμόγελο που καρφώνεται με μικρές αλλά οδυνηρές πινεζούλες στην άκρη των χειλιών μπορούν να κρυφτούν κάναμε το λάθος και βγήκαμε και όπως γρήγορα βγήκαμε έτσι γρήγορα μπήκαμε...και αυτά

3 σχόλια:

Τουρνέ στα νησιά είπε...

Τελικά όλες οι οικογένειες τα ίδια κάνουν!
Και σε εμάς έπεσε πολύ πυροτέχνημα παρά την οικονομική κρίση.

γουλίτσες καθημερινότητας είπε...

πόσο πρωτότυπος να είναι κανείς σε μια γιορτή που μόνο πρωτοτυπίες δε σηκώνει.εκτός κι αν είσαι πουθενά χωμένος σε κανένα χειμερινό καταφύγιο με το χιόνι να έχει καλύψει τα πάντα,το τζάκι αναμμένο, το κρασί άφθονο και καλή παρέα φίλων που αισθάνονται το ίδιο.

γουλίτσες καθημερινότητας είπε...

πόσο πρωτότυπος να είναι κανείς σε μια γιορτή που μόνο πρωτοτυπίες δε σηκώνει.εκτός κι αν είσαι πουθενά χωμένος σε κανένα χειμερινό καταφύγιο με το χιόνι να έχει καλύψει τα πάντα,το τζάκι αναμμένο, το κρασί άφθονο και καλή παρέα φίλων που αισθάνονται το ίδιο.